Үхэл хагацалаар ирсэн
Үйлийн лайтай хорвоод
Үнэний нэртэй явах гэж
Өөрийгөө зовоож
Өрөөлийг өрөвдөж сууна

Нулимс инээд хоёрыг амталж мэдэх биш
Нуугдаж хорвоо чамаас худалаа ярьж сурлаа
Жаргасан нь энэ гээд алган дээрээ тавьж чадахгүй ч
Зовлонг харин та амтлуулж үнэндээ чадах юм
Завсарт нь харин чи цадатлаа иддэг байхдаа

Бурхан чиний надад өгсөн бэлэг
Алт мөнгө, архи дарс, атаа жөтөө аль нь ч биш
Бүх зүйл чамд үнэхээр байдаг юм бол багаханыг надад өгчих
Хамгийн сайхан бүхнийг хамтад нь бас үлдээчих
Хааяа би түүгээр чинь нулимсаа арчуулж, сэтгэлээ тайтгаруулж суумаар байна. Гуйж байна.
Бурхан минь!

Сайн уу?

Чи найз гэлүү?
Үгүй, гэхдээ чи зайл
Би чамайг хөөсөн билүү?
Үгүй, би чамайг хөөж байна.
Яагаад гэжүү?

Ядархад минь дэргэд бай гэж хэлэхгүй
Ядахдаа чи худалаа инээхээ больчих
Зовлонгоо нимгэлэх гэж нуруундаа үүрэхгүй чамайг
Угаасаа ч би даахгүй
Золгүй энэ амьдралд хөлдөө ч чамайг чирэхгүй
Үнэндээ ч чи чирэгдэхгүй

Битгий гайх найз минь
Би чамд хайртай
Бялдууч зан чинь чамайг хол явуулнаа
Баар цэнгээний газарт хүргэж өгнө магадгүй
Бусдын хөрөнгөнд баясдаг сэтгэл чинь хөөрхий өрөвдмөөр ч
Буруу хэрэг хийлээ гээд үзэн яддаг чинь утгаггүй

Тэр найз чинь үзэсгэлэнтэй, тэгээд бас хөрөнгөтэй юм
Тэгвэл битгий эргэлз найзаа, түүн дээр гүйгээд оч
Магадгүй тэр чамд мөнгө өгч мэднэ
Маргааш нь харин чи намайг битгий мартаарай
Он жилийн тэртээд
Од шиг байж чи
Одоо бол харин
Моод шиг болждээ найз минь.

Би чамаар гоёдог байж
Бас чамаар бахархдаг байж
Бусдаас чамайг өмөөрдөг
Буруудхад чинь зөвлөдөг байж
Харин өнгө мөнгийг өгч чадсангүй, уучилаарай
Өглөгтөө би муу болохоор
Өөрийн чинь бодсоноор болсонгүй найзаа
Гэтэл чи үнэндээ
Гэнэтхэн ирээд зуурдхан дуусдаг учрал
Ганцхан тохиох насанд
Олон тааралдах асуудал байж

Одоо надад гомдлоо ч
Маргааш чи мартнаа.
Үнэн худалыг ялгаад
Шулуулхан байж чадахгүй юм бол
Үхэл чам дээр зочилход
Хаалгаа харин тайлчихаарай
Миний хэлээгүй үлдээснийг тэр чамд хэлнэ байх
Түүний хэлсэн үгэнд
Битгий гомдооой найз минь
Тэгээд ч тэр чамайг хааш нь ч авч явахгүй.

Гуйлгачин шиг амьдралд
Гийчин шиг явлаа
Гутарсан сэтгэлдээ гэрэл нэмэхсэн
Лаа асааж үзлээ, Харанхуй!

Өглөгч энэ хорвоод
Цатгалан явж үзлээ
Өөрөө ч мэдэлгүй өрөнд орчиж
Чамаас би гуйхгүй, Хэрэггүй!

Эцэсийг нь үзэх гэж
Худалаа инээхдээ
Эргэж хараагүйд чинь
Өөрийгөө зүхлээ, үүрд баяртай!

Би ууг нь хүнтэй зодоон, нүдээн хийх нь бүү хэл ам мурийхаас ч зайлсхийж явдаг тийм л хүн. Гэсэн өнөөдөр нэг нөхөртэй амааа мурийлцаад, гараа зангидалцав. Гэхдээ ямар ч байсан зодоон болсонгүй, хэрэггүй хэдэн үг хэлж өөрийгөө зовоочлоо... Хэн нэгний дээр нударгаараа илүү гарах гэж явдаг хүмүүс надад их утгагүй санагддаг. Яагаад гэвэл би өөрөө тэгэж чадахгүй, бас чадах гэж явсангүй. Харин өнөөдөр би тэрэнд нударгаараа илүү шүү гэдгээ мэдрүүлэх гэсэн аястай л юм боллоо. Ичмээр юм. Яах гэж тэгэв дээ. Эр хүн л юм болсон хойно хэрэгтэй хэрэггүй асуудалууд амьдралд зөндөө л байдаг. Миний хувьд тэр болгоныг нь чимээгүй л өнгөрөөгөөд явдаг байлаа. Харин цаг хугацаа явах бүрт урьдын байсан тэр л хэвээр хүмүүс /зарим/ харьцаад байх бололтой юм. Ууг нь бид чинь жаахан хүүхдүүд биш бие биендээ юм санаж бодолгүй л баймаар, харин бодож байгаа шиг минь байдаггүй тийм хүмүүс бас байна. Хэн нэгэнд таалагдаагүй бол түүнийг заавал муу муухайгаар бодож түүнийгээ бусдад ярьдаг хэнд ч хэрэггүй новшын зан гэж. Түүнд таалагдаагүй бол таалагдах гэж хичээхдээ баасан дээрээ унадаг балай ноходыг /нөхөд/ яах вэ? -Мээдкүү. Цаг хугацаа явах тусам хүн гэдэг нийгмийнхээ зөнгөөр л хүмүүжиж төлөвшдөг амьтан юм. Идэж уух, өмсөж зүүх нь өнөөдөртөө болж байвал өөр яах ч билээ гэтэл даанч тийм биш юмдаа. Би Доржоос, Батаас Эхнэр маань Долгороос, Дулмаагаас илүүхэн харагдаж /байгаа байдал нь/ аятайхан явалгүй бол болохоо байчихсан. Хүний толгой доторх эд баялаг, эрдэм мэдлэг гэдэг юутай гайхалтай. Гэлээ гээд хичнээн их мэдлэг оюун байгаад гаднаасаа алт шиг мөнгө шиг харагдахгүй нь муухай юмдаа. Арзайсан хагтай үс, хүсвэл сахал үгүй бол батга. Тиймийн учираас л булган малгай, үнэгэн шуба, арьсан гутал, алтан цаг зүүхгүй л бол чи юу ч биш. Тэгээд дээр нь эксэл биш лексус уначихвал ч за ддаа тэр бол тэнгэрийн амьтан. Мань мэт нь ч яахав автобус нь лексус, микро нь эксэл юмдаа. Ямар ч байсан хөрсөн дээрээ зөөлөн зөөлөн гишгээд зөв л явахыг хичээж байна. Хамгийн чухал нь хүний мөн чанар, чадал чансааг, гаднах байгаа байдалаар нь харж харилцдаг балай сэтгэлгээнд БИ бухимдаад байх юм. Надад бусадтай адил чамин сайхан зүйл байхгүй ч дэндүү их эрч хүч, итгэл найдвар, гайхалтай мөрөөдөл, төсөөлөл үргэлж сэтгэлд минь асаж, ходоодноос огшиж явдаг. Би Бид Бүгдээрээ л чадна.

... харин хэн нь хэзээ хэн байснаа мартаж л болохгүй. Юм гэдэг ээлжтэй бас эхэлсэн зүйл дуусдаг жамтай.

Надад амжилт хүсээрэй энэ Амьдралд!

... Урссаар, Амьдрал бодож байгаа бүхнээс минь илүүгээр надад гайхалтай /зарим нь муухай/ их зүйлийг амсуулж, мэдрүүлж байна, бас өдий төдий өч төчнөөн зүйлийг бэлдэж байгаа... Тэр бүгд нь одоо байгаагаас бүр илүү их бэрхшээлтэй, асуудалтай бас дэндүү аз жаргалтай үгүй бол тийм нэг..., таашгүй.,! /ядаргаа/ Алдартай хүн болно гэж боддог байхдаа хүн бүр намайг мэддэг байгаасай л гэж... Яах гэж? Жаахан байждээ тэгэж бодох шалтгаан нь нэг л өөр мэдрэмж төрүүлдэг байсан байх...! Гэнэн, Юу ч мэдэхгүй, хөөрхөн нас! Одоо бол зүгээр л хэн ч намайг танихгүй би хэнийг ч мэдэхгүй тийм л газар удаан, удаанаас удаан байж байгаад ирэх юмсан. Тэгээд гэнэт гарч ирсэн намайг хүн бүр гайхаад л урьдын байсан Өөскөө мөн эсхэд эргэлзээд л... Гэнэт хаашаа явсан нь бүү мэд алга болсон шигээ гэнэт гарч ирэхдээ юу ч болоогүй юм шиг Би байгаа гэдэгтээ "Бардам" байхсан. Өнөөдөр тайван байна гэдэг нь бодолоос хэтрэхгүй төсөөлөл мэт... Бүгд л толгой гудайж хөмсөгөө зангидсан, том том алхалж хаашаа ч юм яарсан. Инээмсэглэл нь сэтгэлийнх биш нэг л хийсвэр, хэлж байгаа үг нь итгэлийнх биш цаанаа л худал хуурмаг. Хорвоо дээр "сайн" хүн зөндөө л гэдэг, өөрийнхөө сайн мууг өөрөө ч мэдээгүй байж хүний сайн мууг хэрхэн таних вэ? Худалаа зусарч, бялдууч, зан гаргаж далдагнаж явахгүй бол хэнд ч таалагдахаа байчихсан тийм л орчин... Өөрийнхөөрөө байгаа нь энэ гээд өвчтөй юм шиг царайлаад байхаар хавийн амьтан үргэж, дэрвээд өдөөс муухай хараад хэцүүүм зүгээр..., Өнгөтэй өөдтэй явналээ гэж хэн нэгэн хэлсэн бол тэр нь унах унаатай, унтах байртай, хослол өмссөн, ходоод нь хоолоор /үнэндээ бол хогоор/ дүүрэн тйим нэг төсөөлөл. Овоодоо тэр нэг юм, эсвэл хэзээ ийм болцийн... бид бүгдээрээ ухаантай, ухаалаг харагдах гэж эсвэл гоё ганган, царайлаг хөөрхөн байх гэж, үгүй бол сая саяаар тоолох хөрөнгөтэй болох гэж том том алхаж том том ярьсаар! Яах гэж? чи хүссэн хүсээгүй, чиний хүслийг хэн ч мэдэхгүй. Гэхдээ би, чи маргааш үгүй бол одоо ч юмуу хэдхэн хоромын цаадахыг мэдэлгүй нүд аниж болно. Яагаад? Яаж? -мэдэхгүй! хэдхэн хоромын дараа өөр хэн нэгэн мэднэ. Өрнөөс өр дамжиж амьдрах юмуу эсвэл өрөө өрөө хэсэж өөрийгөө хайсаар л байх юм уу? Би, Бид? ....................Шал Ядаргаа,

Амьдрал сайхан, муухай! маргаашийг хэрхэн бодож төсөөлхөөс бүх зүйл хамаатай эсвэл үгүй...!!! /бодохоос уур хүрмээр юм. Унтлаа/

Хэний ч төсөөлөөгүй тэр үнэн бол БИ ЧАМД ХАЙРТАЙ!

...Үнэн бүхнийг урнаар илэрхийлэх гэж хичээсэнгүйээ хайрт минь. Өөрийнхөө ертөнцөд чамдаа үнэн ч болохоор байгаа бүхэн минь энэ л хэвээрээ байна. Миний хүсэл бол чиний надад өгсөн тэр их итгэл гэдгийг би мэдэрдэг. Өнгөрсөн бүх цаг хугацаанд өөрөөрөө биш зөвхөн чи минь байгаа учираас би амьдарч байсан юм шиг. Чамаар л дутаж, чамайг л үгүйлж, чамруугаа л тэмүүлдэг байж. Учирсан хором мөч бүхэн дандаа шинэ байдагсан. Би гуниг гутрал, гомдол цөхрөл гэдэг зүйлийг ...Үнэн бүхнийг урнаар илэрхийлэх гэж хичээсэнгүйээ хайрт минь. Өөрийнхөө ертөнцөд чамдаа үнэн ч болохоор байгаа бүхэн минь энэ л хэвээрээ байна. Миний хүсэл бол чиний надад өгсөн тэр их итгэл гэдгийг би мэдэрдэг. Өнгөрсөн бүх цаг хугацаанд өөрөөрөө биш зөвхөн чи минь байгаа учираас би амьдарч байсан юм шиг. Чамаар л дутаж, чамайг л үгүйлж, чамруугаа л тэмүүлдэг байж. Учирсан хором мөч бүхэн дандаа шинэ байдагсан. Би гуниг гутрал, гомдол цөхрөл гэдэг зүйлийг мэдэрч явсангүй. Одоо ч мэдрээгүй. Гэхдээ хайраа? Би амьдралд олон сайхан зүйлийг мэдэрч байсан тэр мэдрэмж дундаас анх чамтайгаа учирсан тэр мөч хамгийн гайхалтай нь. Уулзах гэж чамруугаа яарах бүрт яг л зуун жил хамтдаа амьдарсан ч өчигдөрхөн танилцсан юм шиг тийм л нандин, тийм л шинэ байдагсан. Учирсан өдрөө эргэн санахаар Хайр гэдэг ийм л хүчтэй зүйл гэдгийг ойлгож билээ. Анх харсан тэр мөчөөс хамтдаа байсан цаг хугацаа бүхэн биднийг ойртуулсан, ойлгуулсан. Хэн нэгний надад хэлсэнээр дассан сэтгэл гэдэг бол жинхэнэ утгаараа хайр юм гэж билээ. Тиймээ хайраа! миний чамд дассан сэтгэл бусдын хайраас ч илүү үнэтэй, бас дэндүү хүчтэй. Чамайгаа гомдоосон бүхнээ би санадаггүйээ. Уучилаарай. Муу бүхэн биднээс хол байж, мөрөөдөл шиг амьдрал минь харин ойр байгаасай. Тийм болохоор хайр нь үргэлж жаргалтай байсан бүхнийг дурсаж, мөрөөддөг. Хүний амьдралд тохиолдох өчнөөн олон сонголтоос үргэлж үнэ цэнэтэй нь гэвэл чи минь л байна. Хэн нэгний сэтгэлд хамгаас үнэтэй байна гэдэг түүний амьдрал хичнээн утга учиртай байдагыг хайр нь өөрөөсөө л мэдэрч явна. Ганцаараа байна гэдэг төсөөлөл хол байхаас ч хэцүү. Учир нь сэтгэлд минь чи байж, чиний минь намайг гэсэн тэр их итгэл хэзээд оршиж байгаад хайр нь хэзээ ч ганцаараа биш. Амьдралд бүдрэх олон нугачаанд хэний ч өмнө омог бардам байх утга учир бол чи минь. Хүндлэл гэдэг хэн хүний сэтгэлд орших тулгуур юм шиг. Тиймдээ ч хэмжээлшгүй хайраар бас гайхалтай хүндлэлээр бид биесээ ойлгодог гэж хайр нь боддог. Хайраа чиний надад хэлдэг нандин бүхэн хичнээн сайхан гээч. Сэтгэлээс чинь урсаж, чихэнд минь, сэтгэлд минь шивнэсэн тэр сайхан үгс бүхэн үхэн үхтэл зүрхэнд минь хоногшиж, амьдралд минь оршсоор байна. Хайраа? хайр нь энэ захиаг бичих гэж зөндөө бодсоон. Үг өгүүлбэр бүрээ хичнээн удаан бичсэн гэж санана. Ямар ч л байсан шинэ цаас бүрийн эхэнд хайртай гэдэг үгээр эхлэж төгсгөл бүрийнхээ ард итгэл дүүрэн инээмсэглэн дуусгаж хичнээн ч цаг хугацаа орсныг хэлж мэдэхгүй юм. Гэхдээ тэр цаг хугацаанаас илүүгээр бидний хамтдаа байх мөч түүнээс их байна гэдгийг л мэднэ. Чамдаа би бичсэн мөр бүхэндээ, хайртай гэж чангаас чанга хэлж. Цэг таслал бүрийнхээ төгсгөлд зөөлөн зөөлөн үнссэн юм шүү хайраа. Амьдралд үргэлж хэлэх ёстой гурван нандин үг байдаг юм гэнэлээ. Уучилаарай, Баярлалаа, Хайртай хэмээх гурван үг. Учирсан тавилан минь надад ийм сайхан хайрыг илгээсэнд, эрх танхил бага байхдаа жинхэнэ гүнжтэй үерхэх юмсан гэсэн цагаахан мөрөөдөл минь биелэсэнд, oлон олон хүнээс онцолж намайгаа сонгосонд чинь би баярладаг юм шүү хайрт минь. Тиймээ амьдралд хэлэх ёстой тэр л нандин үгсийн эхлэл бол хайртай гэдэг үг. Гомдоосон сэтгэлийн минь хариуд инээмсэглэл илгээсэн чамайгаа гунихгүй байгаасай гэж чин сэтгэлээсээ хүсэж байна. Уучилаарай хайрт минь, өөрийн чинь өмнө зогсоод үнэн бүхнээ хэлье гэсэн ч чадахгүй нь. Аз жаргалтай учрал амьдралд ганцхан байдаг юм байна. Хэний ч төсөөлөөгүй тэр үнэн ганц л байдаг юм байна. Надад итгэсэн, намайг гэсэн бүхний чинь хариуд насан туршдаа чамайгаа үнэнчээр хайрлах болноо Итгээрэй. Үхэл зовлон биш юм шүү хайраа үүрдийн хагацал ч бас биш. Чамаасаа хол хэсэгхэн хугацаанд байх болсноо хэлж чадалгүй энэ захиаг бичсэн юм. Хоромхон холдохдоо би чамруу хичнээн их яаардагаа зовлон мэт боддог байж. Харин одоо бол xоромхон хугацаа биш хэдэн жил хол байна гэхээс үхсэн юм шиг. Хамгийн чухал нь өнгөрсөн бүхэнд чиний минь надад өгсөн тэр сайхан бүхний чинь өмнө би буруутай юм шиг л гуниглаж сууна. Гэхдээ бидний ХАЙР энэ бүхнийг давж чадна гэдэгт л чин сэтгэлээсээ Итгэж байна хайрт минь. Энэ захиа минь чамд эрхэм нандин үнэ цэнэтэй байж, санахад энгэрт чинь ,ганцаардхад сэтгэлд чинь байгаасай л гэж хүсэж байна. Хайр нь чинийхээ төлөө хийж чадах ганцхан зүйл бол чамдаа үнэнч байх болно. Гуниг гутрал ганцаардлыг мэдрэлгүй, өөдрөг өнгөлөг хөөрхөн байгаарай хайрт минь. Олонтойгоо байж орой болгон намайгаа зүүдэлж, мөрөөдөж, хайрлаж байгаарай. Чамаасаа бие минь хол байлаа ч сэтгэл минь мөнхөд хамт байх болноо...

Байна...

Чин хүслээр жигүүрлэсэн тэртээх он жилээс өдийг хүртэл амар амгалан байсангүй. Ер нь амар амгалан байх ч үгүй юм шиг. Санаа сэтгэл давчуу, зүрх сэтгэл завгүй. Хийсэн гийгүүлсэн юм хомс хэрнээ хийх бүтээх хүч дүүрэн, санаа олон. Зах зухаас нь бага багаар хэрэгжүүлэх гэж оролдовч нэг л худалаа. Завгүй байх бүрийдээ Блогтоо бичлэг нэмэх юмсан гээд л цаг зав нь ихдээд ирэхээрээ блогоо бүр таг мартаад л. Зорилгоо мэддэг хэр нь арга замаа төлөвлөдөггүй хүн шиг. Гэхдээ бусдын үгийг хүндлэлтэй сонсож, буруу зөвийг өөртөө шингээгээд л. Сайхан байждээ хэмээн өчигдөрт санаа алдаад Сайхан болноо гээд маргааштай тэмцсээр. Хааяа -яах гэж? -яагаад? гэдэг асуулт нь олон болоод ирэхээр бүх зүйл утгаггүй хоосон санагдах юм. Нэг л юмнаас хамаараад түүндээ дэндүү их ач холбогдол өгөөд байхаар тэр биз. Хамт олон найз нөхөд гэр бүл хайртай хүмүүсийнхээ нүдэнд нь байгаа хэр нь сэтгэлд нь байхгүй юм шиг.

Би байна...