Одоо болно!

Нөхөд минь дээ юунд ингэж жалга довоор нь ялгаж салгаж хэрээсээ хэтэрч хэмжээгүй туйлширнам бэ!? Энэ цөөхөн хэдэн хүмүүн бид чинь өргөн уудам газар нутагтаа өөрийн санасанаар, бусдын зоргоор, сайнтай муутай л аж төрцгөөж байна. Ганцхан насны чинь амьдралд, ганц л заяасан, энэ оронд харамсах сэтгэл өчүүхэн ч байдаггүй байх. Үгээр үг хийж өөрөөрөө зугаа болгож яанам бэ? ...Би энд хотынх нь тийм, хөдөөных нь ийм гэж бичихгүй! тэртээ тэргүй энд, тэндгүй эрээн цоохо,р биччихсэн байналээ. Олж уншсан нэг нь олонг бодож, оройтоогүй дээр нь өнөө хэрэггүй хэдэн ялгаагаа хэдэнтээ бичээд амжсан даа! Монгол хэдэн хүнтэй вэ? гэж асуувал хичнээн Хүн нь түрүүлж тоог нь хэлэх бол, тэгээд даврангуутаа хэдэн хөдөөний хэдэн хотын хүн байдаг вэ? сүүлдээ бүр хотынх нь хөөрхөн, ажилтай, амьдралтай, цагаан царайтай, цэмцгэр..., нтр! нөгөө талаас нь хөдөөнийхөн хэнэггүй, хээгүй, халтар, хөнгөн, цайлган сэтгэлтэй залхуу..., нтр! арай л тэнэг, ухаантайгаар нь ялгачихгүй юмдаа! Манайхан ер нь асар туйлшрамтгай нөхөдүүд! тэнд хэн сайн явна түүнийгээ гоочлоно муулна, хэн тааруухан байна тэрийгээ шүүмжлэнэ, нүд үзүүрлэнэ. Өөрөө сайн яваад өөдөө гараад ирэхээрээ бусдын адил байгаамгүй юм шиг хамар, амаа сөхөөд хачин аймар болчихно. Өнгөрсөндөө харамсаж, өдөр хоногыг хүлээж, хий дэмий амьд үхлийн хооронд хамаг итгэлээ алдчихаад, өрөөлд асуудал болж өөрийгөө хорлоод хэн хүнээ байчихна. Алсалж холдоод Америк ч юмуу Ази, Европын аль нэг хөгжилтэй оронд очихоороо гэнэт ухаардаг юмуу яадаг юм асар санаа тавьдаг хүмүүс гараад ирнэ. Бусдын орны сайхныг нь шагшаад л буурай Монголынхоо муугаар нь амны зугаа хийж, аягүй халаглаж нтр...,! Үнэн хэрэгтээ хичнээн сайныг өгүүлж, хэмжээгүй муулж хашгирсан ч өөрөө хүрч ирэхээрээ өнөө үг нь алга болж үтэр түргэн буцахын хүслэн болно. Яахавдээ Та Бид Монголдоо байна уу, Гадаадад байна уу цаашлаад хөдөө нь байна уу, хот нь байна уу хамаагүй хаана ч муулаад, магтаад болдог юм байж! тэглээ гээд одоо байгаагаас илүүдээд "Од" болчихгүй нь лавтай... ! Хэн хөдлөнө, Хэн санаачлана, Хэн хийнэ..., түүний ажил, тэрний амьдрал л дээшилдэг, дэвшдэг! Бусдад хэрэггүй нь мэдсээр байжийж энд инээж тэнд уйлаад, элэглэж дооглоод яах юм бэ? хэн ч сайныг нь бичээд саарыг нь ялгаад байхтайгаа, аягүй бол хэн нэгэн нь энэ ямар сүртэй нөхөр вэ? гэж бодож магадгүй! Үгүй юм бол үнэн дандаа ил байдаг, муу юм дандаа далд байдаг шүүдээ, өөрийгөө мэдэж байж бусдад хүрэх нь чухал дараа нь бусдыг мэдэрч байж жинхэнэ утгаараа эргээд өөрийгөө олдог байх! Тийм цагт харин нэг хүний зөв бодол санаа, олонд хүрч олон хүний сэтгэлээр нэг том "амжилт"-д хүрэх нь гол! Тэр бол бүгдэнгийнх нь амжилт, ололт байх ёстой! түүнийг хэнч өмчилдөггүй. Ингээд зөв үйлээр, зөв замаар хэсэг бүлгээрээ урагшаа алхана, энд тэндээс эвсэж нэгдэнэ энэ бүхнийхээ дараа Эх орондоо "Хөгжил" авчирдаг. Элдэв судалгаа, тоо баримт, цэцэрхэж цэгнэсэн хэн нэгэн "Эрдэмтэн" би биш! Энгийн жирийн хүний нүдээр "хөгжил" гэдэг ийм л товчлолтой! Учирыг асуух хэрэггүй, Та сайн ойлгож байгаа! Одоо харин тэр хот хөдөөгөө жаахан хойш нь тавиад, онцлох асуудал болох "өөрийгөө" л анхаар! Бид чинь уул шугамандаа бол ховорхон гентэй хосгүй чадалтай "хүмүүс" шүүдээ! Ийм хэдэн цөөхүүлээ байж "Эв нэгдэл"-ээ эрхэмлэлгүй!!! энд тэнд төрж, өссөнөө уралдаж бичилцээд, учирлаж суугаад яанам бэ?! Монголчууд минь! Бид "Эвтэй байхдаа Хүчтэй" энэ үнэн "Үг" шүү!